به رقص آر مرا
با چنگی سوخته به رقص آر مرا تا جاودانگی ...../به رقص آر مرا از تنگنای هراس ...تا گستردگی آرامش...../مرا چون شاخه ی زیتونی بر گیر و کبوتری باش که به سمت خانه پرواز می کند ...../ و به رقص آر مرا تا به جشن و پایکوبی برقصان و برقصان مرا ...../ نرم و عرق ریز...حالا که هر دو در زیر چتر عشقیم !...../ و هر دو بالای بام عشق !.... به رقص آر مرا تا انتهای بی نهایت عشق ....../به رقص آر مرا سوی کودکانی که می خواهند زاده شوند ...../ به رقص آر مرا سوی پرده هایی که ورای شان ، بوسه هامان کهنه شده اند...../ خیمه ای به پا کن پناه ده مرا ...../ خیمه ای حتی پاره پاره !! ... و به رقص آر مرا تا انتهای عشق ....../ لمس کن مرا با دستان عریانت ...ولمس کن مرا با دستان پوشیده ات ... ../ و به رقص آر مرا تا انتهای بی نهایت عشق .................ع
پنجشنبه 12 اسفند 1389 - 4:32:41 PM